Ziekte van Pfeiffer

De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte. Het wordt veroorzaakt door een
virus dat via het speeksel wordt overgedragen. Daarom heet de ziekte van
Pfeiffer ook wel de kissing disease. Het komt vooral voor bij jongeren.
De medische term is mononucleosis infectiosa.

De verschijnselen zijn in het begin vrij mild, je krijgt keelpijn, koorts en pijnlijke
opgezette klieren in de hals. Bij een keelontsteking zullen de klachten na een
week verbeteren, bij de ziekte van Pfeiffer niet. Vermoeidheid is ook een van de
belangrijkste verschijnselen. Soms zijn de klachten erger, bv hoofdpijn, misselijkheid,
geel worden van de huid, een vergrote milt en wondjes in de mond.

De ziekte wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr virus, deze zit in je speeksel en
veroorzaakt zo de keelontsteking. De ziekte is niet heel erg besmettelijk,
huisgenoten krijgen het meestal niet. Na besmetting krijg je na
4-6 weken de eerste verschijnselen.

Bloedonderzoek kan de ziekte van Pfeiffer bevestigen, er is een speciale test voor het virus.
Ook zullen de lymfocyten (een soort witte bloedcellen) zeer vreemd van vorm zijn
en ook in aantal zijn toegenomen. Men zal met de ziekte van Pfeiffer erg moe zijn,
wanneer je kunt kan je gewoon doorwerken of naar school gaan. Wanneer je te moe
wordt, neem dan extra rust. Sommige zullen er weinig van merken, anderen liggen
de hele dag op bed. Er is geen medicijn tegen de ziekte, hooguit pijnstilling voor de
keelontsteking. De vermoeidheid kan maanden duren, maar de ziekte van Pfeiffer zal
geen blijvende schade achterlaten. Wanneer je de ziekte hebt gehad,
zal je hem niet nog een keer krijgen.