Ziekte van Kawasaki

De ziekte van Kawasaki wordt ook wel Kawasaki syndroom of mucocutaan lymfekliersyndroom genoemd.
Het is een vrij zeldzame ziekte die vooral kinderen jonger dan 5 jaar treft. Door de ziekte van
Kawasaki raken bloedvaten in het lichaam ontstoken en zorgen zo voor veel klachten,
vooral hartklachten. Naast de bloedvaten raken ook de ogen, de huid, lymfeknopen
en gewrichten ontstoken. Het komt twee keer zo vaak voor bij jongens als bij meisjes.

De oorzaak van de ziekte van Kawasaki is niet bekend, waarschijnlijk is het een bacterie
of virus die de ziekte veroorzaakt. De aantasting van de bloedvaten zou komen door
een te overdreven reactie van het immuunsysteem. Er zijn nog tal van mogelijkheden
waardoor de ziekte kan ontstaan, maar er is nog geen enkel bewijs gevonden.

De symptomen lopen uiteen, vaak hoge koorts, eventuele met pieken en dalen.
Gezwollen handen en voeten, loslatende huid. Irritatie en roodheid van de ogen.
Gezwollen klieren in de hals. Soms jeuk, gepaard gaande met een rode uitslag.
Infectie van de mond, lippen en keel. Ontstoken en daardoor dikke gewrichten.
Algemene verzwakking door diarree, buikpijn, braken, hoesten, oorpijn, enz.

Er is geen test voor de ziekte, de ziekte wordt vastgesteld aan de hand van de klachten
en eventuele uitsluiting van andere, wel te testen ziektes. Zodra de ziekte van Kawasaki
wordt vermoed, zal er direct hartonderzoek gedaan worden. De eerste twee weken
zijn het ergste, daarna komt de ziekte tot rust en zal na ongeveer 6 weken spontaan genezen.
Wel zijn er in die tijd meestal hart problemen ontstaan. Bij 50% van de kinderen
zullen ook deze problemen weer genezen.

De ziekte wordt behandeld met gammaglobulinen die rechtstreeks in de aders wordt toegediend.
Ook zullen er koortswerende middelen en ontstekingsremmers worden toegediend.
Na het doormaken van de ziekte zal het kind nog jaren worden gecontroleerd op
mogelijke hartproblemen, dit kan tot het 20ste levensjaar doorgaan.